Ubisoft firmasını bilmeyeniniz yoktur. Özellikle Assassin’s Creed serisi ile gönüllere taht kursa da bu konuda işi bir bakıma Prince Of Persia’ya döküp, bu konuda mekanikleri aynı hikayesi farklı bir sistemle tekrar karşımıza geliyor. Assasin’s Creed Revelations – İnceleme ile buna değineceğim. Tabi bu ülke olarak sevindiren hatta spekülasyonlara bile maruz kalan hikayesi sonrasında Ubisoft’un sonradan değiştirdiği malum “Fahişeler” olayı.
Elbette Osmanlı dönemi 17. Yüzyılında Yavuz Sultan Selim dönemi içerisinde fakat Kanuni Sultan Süleyman’ın 17 yaşında olduğu zamanlarda geçen bir ortamda düşmanlardan kaçmak için sivillerin arasında saklanma olarak değiştirilmesi büyük isabet. Çünkü o dönemlerde dahi “Genelev” kavramı olmadığı gibi Yavuz Sultan Selim yönetimini anlatmaya bile gerek yok.
Tabi diğer yandan Desmond Miles’ın da hikayesini devam ettiriyorlar. Tabi bu sonraki seri için büyük bir hayal kırıklığına neden oluyor. Çünkü Ezio’dan sonra çok farklı yerlere temas ettirilen farklı bir senaryo döngüsü aslında oyunun kalitesini de bir bakıma düşürüyor. Hele ki Assassin’s Creed 3 oyunundan sonra. Neyse biz gelelim oyunumuza.
Öncelikle çok detaylıca düşünülmüş bir hikayesi mevcut. Yavuz Sultan Selim dönemindeki aksayan Yeniçeri durumu ön plana alınmış. Tabi saray içerisinden en büyük destek aldığımız ise Kanuni Sultan Süleyman. Daha şehzadelik döneminde iken aslında devlet içerisindeki sözüm ona casusları yakalamak için arkadaşlığına gereklilik duyan Ezio, Osmanlı Devleti çevresindeki oynanan tapınak zihniyeti ile savaşa yeminli bir karakter olarak dönemin İtalya’sından deniz yoluyla Osmanlı topraklarına ulaşıyor.
Tabi Osmanlı’da ne hikmetse Yusuf adında bir suikastçı lideri ile birlikte şehirde her yeri gezip tanımaya çalışıyor. Önceki oyunlardan farklı birkaç mekanik getirilmiş. Baktığınızda güzel ama eski sistemdeki güvercin haberciliğini bir adım öne taşımışlar ve bir bakıma başka bölgelerdeki savaşları simülasyon edip arka planda savunmanızı güçlendirmeye çalışıyorsunuz. Biraz karışık ama hikâyeye de güç katıyor bu durum.
Modellemelere ve çevre modellerine gelirsek gerçekten muhteşeme yakın. Ayasofya, Galata Kulesi gibi sembolleşmiş yerler gerçekten güzel ve tatminkâr modellenmiş. Tabi tek kusuru haritanın çok kısa olması. Hatta bazı oyun içi bölümlerde Peri Bacaları’nın olduğu yer altı şehrini bile geziyoruz. Fakat komik olan ise bu yer altı şehrine ulaşabilmek için gemi (Evet yanlış duymadınız!) seyahati gerekiyor.
Sanırım coğrafya konusunda bilgisiz olan oyun yapımcıları burada bir bakıma büyük hata yapmışlar. Sebebi bilinmese de Nevşehir’in denizle alakası olmadığını sağır sultan bile biliyor. Kapadokya özellikle Anadolu bölgesinin orta kısmında bulunuyor olsa da tarih boyunca bu yerler asla deniz görmemiştir. Hele ki 16. ve 17. Yüzyıllarda!
Oyunda atmosfer çok güzel işlenmiş. Seslendirmeler, özellikle İngilizce içine yedirilmiş Türkçe kelimeler hoş geliyor oyun esnasında. Çevredeki insanların yaklaşımları ve konuşmaları Türkçe. Fakat oyunu bitirmiş olduğunuzda ne yazık ki “Cast” kısmında hiçbir Türk ismi göremiyorsunuz. Sanırım bu yapımcı olanların hepsine Vahiy gelmiş olmalı ki Türkçeyi ana dilleri gibi çözmüşler ya da bir adamın yazdığı kitap gibi “Hepiniz Türk’sünüz” gibi bir yalana inanacağız.
Yahu daha siz bir Mp3 indirildiğinde “Telif Hakkı”, “Fikri Mülkiyet Hakkı” diye yırtınırken, bu kadar kullanılan ve modellenen, seslendirilen şeylerin neden hakkını vermiyorsunuz? Biz yapınca suç, siz yapınca doğal mı oluyor? Acaba devletimiz bu konuda bir ödenek aldı mı bu yapımcılardan? Bilinmez.
Oynanabilirlik ise olduğu seyrinde. Çok büyük değişimler yok, mekaniklerde olduğu gibi. Tabi sadece silah çeşitliliği ve bazı dükkân geliştirmeleri mevcut. Hatta önceki oyundaki gibi banka da işletebiliyorsunuz. Tabi yine önceki oyunlarda olduğu gibi bir koleksiyon bölümünüz var ve bu konuda seçilen eşsiz parçalar da İshak Paşa’ya ait.
Oyunda düşmanlarınız sizi çok zorlamıyor. Tabi eğer eski oyun mekaniklerine alışkınsanız. Sizi aşırı zorlayan bir nokta olmayacaktır. En azından birkaç yerde sadece tekrar o görevi yapmaya çalışacağınızı söyleyebilirim. Lakin sanırım zorlayacak tek yer Desmond Miles’ın gerçek hayattaki bulmacalı labirent kısmı olacak. Onun haricinde aman aman büyük bir sorun yaşamayacağınızı söyleyebilirim.
Genel anlamda baktığınızda evet güzel bir oyun Assassin’s Creed Revelations. Fakat bilmelisiniz ki haritanın kısa oluşu, görevlerin hikâye ile bağlantısı ve hızlıca oyunu bitirebilmeniz sizi bir yerden sonra sadece Desmond Miles’ın evreninde koşuşturmaya itiyor. Bu da aslında bir bakıma bir sonraki oyun için sizi yeni sisteme alıştırmak adına yapılmış bir durum.
Nasıl ki Brotherhood’dan Assassin’s Creed II’ye geçişte bayağı bir hikâye derinliğinin yanı sıra merak ettiren bir gerçek hayat kısmı vardıysa da burada da öyle. Modelleme konusunda unutmadan söyleyeyim, Camii konusunda ve birçok kale suru konusunda detaylar da mevcut. Sonuçta size oyunun anlatımını yapmadığım için bazı yerleri atlayarak geçiyorum. En azından oyun zevkiniz ve şevkiniz kaçmasın.
Sizlere oyunun videosunu da paylaşıyorum. Görsel olarak en azından aklınızda bir yer edinir kanısındayım. Fakat dediğim gibi kendinizi çok kaptırmayın, beklentinizi de yükseltmeyin derim. Aslında kaptırın da demem gerekiyor, sonuçta genel olarak Assassin’s Creed serisine baktığımızda ilk üç oyundan sonra hikâye ve mekaniklerde çok ters yere gittiği aşikar. Bence oyunu alıp oynayın ve arşivinize bu oyun için yer açın.
İyi oyunlar…
Oyundan Kareler
